Baby, placki i mazurki/Makaroniki
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Baby, placki i mazurki |
Podtytuł | Praktyczne przepisy pieczenia chleba, bułek, placków, mazurków, tortów, ciastek, pierników i t. p. |
Wydawca | Jan Fiszer |
Data wyd. | 1908 |
Druk | Drukarnia W. Cywińskiego |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
29. Makaroniki. Sposób 1. Funt migdałów słodkich i łut gorzkich tłucze się w moździerzu z małą ilością (kilka kawałków) cukru, kładzie do rondla, świeżo pobielanego, sypie funt cukru miałkiego i stawia na ogniu, bezprzestannie mieszając; gdy migdały tak na ogniu przeschną, że prawie nie będą do palców przylegać, zdjąć z ognia, wystudzić zupełnie, dodać do zimnych migdałów pięć białek, ubitych na pianę, wymieszać doskonale, układać na opłatkach lub papierze woskowanym okrągłe plasterki i upiec w piecu ciepłym, t. j. trzymać póki się nie zrumienią lekko.
Sposób 2. Funt oparzonych migdałów ususzyć pod blachą na rumiano, utłuc i uwiercić w donicy, wsypać półtora funta przesianego przez sito cukru z kawałkiem wanilji i wbić ze sześć białek; gdyby się pokazało przy wierceniu, że masa za gęsta,
można jeszcze dołożyć jedno białko, lecz zawsze lepiej, żeby masa była gęstsza, niż rzadsza. Gdy się doskonale uwierci, układać łyżką na papierze, woskiem posmarowanym, i w bardzo wolnym piecu upiec. Chcąc zdjąć makaroniki, odwilżyć papier od spodu, a z łatwością odejdą.