Barcie i kłody w Polsce/Kłody na staniach
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Barcie i kłody w Polsce |
| Wydawca | Polskie Towarzystwo Zootechniczne |
| Data wyd. | 1937 |
| Druk | Drukarnia Techniczna Sp. Akc. |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Kłody na staniach albo jak je na ogół miejscowi pszczelarze nazywają na odrach, znajdują się, o ile mi wiadomo, tylko na Polesiu. Stań jest to rusztowanie z dylów, na którym położony jest pomost z desek otaczający drzewo podobnie do odenka (patrz ryc. 25). Konstrukcja jednak stani jest od konstrukcji odenka o tyle różna, że odenek wsparty jest wyłącznie na pniu
drzewa, do którego jest przymocowany, stań zaś mimo, że równie przytwierdzona do pnia, wspiera się głównie na dylach, na których jest położona. Stanie są w większości przypadków budowane tam, gdzie z powodu podmokłego, względnie okresowo zalewanego, terenu ustawienie kłód wprost na ziemi jest niemożliwe. Budowane są one zarówno w lasach jak i koło pojedyńczo stojących drzew na podmokłych łąkach. Konstrukcja ich jak i wysokość jest, jak to widać na załączonych ilustracjach (patrz ryc. 26), różna. Waha się ona od kilkudziesięciu centymetrów do przeszło 2 metrów.
Kłody na nich ustawione niczym się nie różnią od kłód ustawianych na stojłach.
