Bezbożnictwo w Polsce/Wstęp
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Bezbożnictwo w Polsce |
Wydawca | Księgarnia i Drukarnia Katolicka Sp. Akc. |
Data wyd. | 1935 |
Druk | Księgarnia i Drukarnia Katolicka Sp. Akc. |
Miejsce wyd. | Katowice |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Ruchy wolnomyślicielskie są spadkiem po wielkim przewrocie umysłowym XVIII wieku, dziedzictwem, podjętem przez masonerję.[1]
Wiek miniony sprzyjał w szczególny sposób rozwojowi wolnomyślicielstwa, jednakże charakter tych ruchów w epoce poprzedzającej wojnę światową — w niczem nie przypominał bezbożnictwa współczesnego. Ta całkowita przemiana dokonała się naprzód na gruncie Rosji sowieckiej.
Związki wolnomyślicielskie grupują w swych szeregach bezwyznaniowców i przeciwwyznaniowców.
Pierwsi nie są ateistami i stoją na stanowisku religji bezdogmatycznej, drudzy reprezentują kierunek zdecydowanie ateistyczny.
Kierunek pierwszy wyłonił się w Polsce już w latach przedwojennych, drugi powstał w ostatniem piętnastoleciu pod wpływem prądów, płynących z Rosji sowieckiej.
Obok bezbożnictwa zorganizowanego, świadomego swych celów i założeń, działa bezbożnictwo niezorganizowane, zrodzone nietyle z fermentów myśli, ile wyrosłe na podłożu indyferentyzmu religijnego, niedostatecznego uświadomienia i oportunizmu życiowego.
Wolnomyślicielstwo przedwojenne identyfikowało siebie z „naukową metodą myślenia“, bezbożnictwo powojenne jest swoistego rodzaju religią wyznawców monizmu i niejednokrotnie uzewnętrznia cechy wyraźnie satanistyczne. Bezbożnictwo niezorganizowane jest przejawem neopoganizmu, kąkolem pleniącym się na ugorach lenistwa duchowego, przejawem „religji“ użycia i negacji transcendentalnych celów wędrówki ziemskiej człowieka.
- ↑ Jeden z czołowych przedstawicieli ruchu wolnomyślicielskiego —
Moncury Conway — w ten sposób ujął kwestię pojęcia „myśli wolnej“:
„Pojęcie wolnej myśli oznacza sposób myślenia, odrzucający dogmaty tradycyjnej religji. Zło wyrządzone przez religje możemy głównie przypisać temu, że uniemożliwiły one istnienie wolnej myśli w szerszem znaczeniu tego słowa.“
(„Szkice sceptyczne“, Londyn, 1929 r.)