Biblia Gdańska/Księga Wyjścia 40


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księga Wyjścia

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20
21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40


1 Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
2 W dzień miesiąca pierwszego, pierwszego dnia tegoż miesiąca wystawisz przybytek, namiot zgromadzenia.
3 I postawisz tam skrzynię świadectwa, i zakryjesz ją zasłoną.
4 Wstawisz i stół, i porządnie go sporządzisz, wniesiesz także świecznik, i zaświecisz lampy jego.
5 Postawisz też ołtarz złoty do kadzenia przed skrzynią świadectwa, i zawiesisz zasłonę u drzwi przybytku.
6 Także postawisz ołtarz całopalenia przed drzwiami przybytku, namiotu zgromadzenia.
7 Postawisz też wannę między namiotem zgromadzenia a między ołtarzem, w którą nalejesz wody.
8 Wystawisz też i sień w około, a zawiesisz zasłonę we drzwiach u sieni.
9 Zatem weźmiesz olejek pomazywania, i pomażesz przybytek, i wszystko, co w nim jest, i poświęcisz go ze wszystkiem naczyniem jego, a będzie świętym.
10 Pomażesz też ołtarz całopalenia, i wszystkie naczynia jego, i poświęcisz ołtarz, a będzie ołtarzem najświętszym.
11 Nad to pomażesz wannę i stolec jej, a poświęcisz ją.
12 Zatem każesz przystąpić Aaronowi i synom jego do drzwi namiotu zgromadzenia, i umyjesz je wodą.
13 I obleczesz Aarona w szaty święte, a pomażesz, i poświęcisz go, aby mi sprawował urząd kapłański.
14 Synom także jego przystąpić każesz, i obleczesz je w szaty,
15 A pomażesz je, jakoś pomazał ojca ich, aby mi sprawowali urząd kapłański; i będzie pomazanie ich onym ku wiecznemu kapłaństwu w narodziech ich.
16 Tedy uczynił Mojżesz wszystko; jako mu był rozkazał Pan, tak uczynił.
17 Stało się tedy miesiąca pierwszego, roku wtórego, pierwszego dnia miesiąca, że wystawiony jest przybytek.
18 I wystawił Mojżesz przybytek, a podstawił podstawki jego, i postawił deski jego, i założył drągi jego, i podniósł słupy jego.
19 Rozbił też i namiot nad przybytkiem, i położył przykrycie namiotu nad nim z wierzchu, tak jako był Pan rozkazał Mojżeszowi.
20 Potem wziąwszy świadectwo, włożył je do skrzyni, i przewlókł drążki u skrzyni, i włożył ubłagalnią z wierzchu na skrzynię.
21 I wniósł skrzynię do przybytku, i zawiesił oponę zakrycia, i zasłonił skrzynię świadectwa, jako był Pan rozkazał Mojżeszowi.
22 Postawił i stół w namiocie zgromadzenia ku północnej stronie przed zasłoną.
23 I sporządził na nim sporządzenie chlebów przed Panem, jako był rozkazał Pan Mojżeszowi.
24 Postawił też świecznik w namiocie zgromadzenia na przeciwko stołowi ku południowej stronie przybytku.
25 Zapalił też lampy przed Panem, jako był Pan rozkazał Mojżeszowi.
26 Postawił i ołtarz złoty w namiocie zgromadzenia przed zasłoną.
27 I kadził na nim kadzeniem wonnem, jako był rozkazał Pan Mojżeszowi.
28 Potem zawiesił zasłonę we drzwiach przybytku.
29 Nadto ołtarz postawił całopalenia przede drzwiami przybytku namiotu zgromadzenia, i ofiarował na nim całopalenie i ofiarę suchą, jako był rozkazał Pan Mojżeszowi.
30 Potem postawił wannę między namiotem zgromadzenia, a między ołtarzem, w którą nalał wody dla umywania.
31 I umywali się z niej Mojżesz, i Aaron, i synowie jego, ręce swe i nogi swe.
32 Gdy wchodzili do namiotu zgromadzenia, i gdy mieli przystępować do ołtarza, umywali się, jako rozkazał Pan Mojżeszowi.
33 Na ostatek wystawił sień około przybytku i ołtarza, i zawiesił zasłonę w bramie sieni. A tak dokończył Mojżesz roboty onej.
34 Tedy okrył obłok namiot zgromadzenia, a chwała Pańska napełniła przybytek.
35 Tak, iż nie mógł Mojżesz wnijść do namiotu zgromadzenia; bo był nad nim obłok, a chwała Pańska napełniła była przybytek.
36 A gdy odstępował obłok od przybytku, ruszali się synowie Izraelscy w ciągnieniu swem.
37 A jeźli nie odstępował obłok, nie ruszali się aż do dnia, którego odstępował.
38 A obłok Pański bywał nad przybytkiem we dnie, a ogień bywał w nocy nad nim przed oczyma wszystkiego domu Izraelskiego, ilekroć ciągnęli.
   góra strony


  Wj 39 Wj 40 Księga Kapłańska