Biblia Gdańska/Proroctwo Nahumowe 3

Biblia Gdańska - Stary Testament - Proroctwo Nahumowe
1 - 2 - 3

ROZDZIAŁ III.

Proroctwo o skażeniu miasta Niniwe. I. Grzechy obywatelów iego 1 — 7. II. Utwierdzenie proroctwa tego 8 — 10. III. i opisanie zginienia Niniwczyków 11 — 19.
Biada miastu^[1] krwamemu!^[2] wszystko kłamstwa i łupiestwa pełne iest, a zdzierstwo z niego nie wychodzi.
2. Tam będzie słyszane trzaskanie biczów, i grzmot kół, i tupanie koni, i skakanie wozów.
3. Ieźdny dobędzie błyszczącego miecza swego, i lśniącego oszczepa: tam będzie wiele pobitych i wielkie gromady trupów, tak że nie będzie liczby trupów, a przez ciała pobitych powalać się będą,
4. Dla wielkości wszeteczeństw^[3] nierządnicy rozkosznéy, która się bawiła czarami, a zaprzedawała narody wszeteczeństwy swemi, i ludzie gusłami swemi.
5. Otom Ia przeciwko tobie, mówi Pan zastępów, i odkryię podołek^[4] twóy na twarz twoię, a okażę narodom sprosność twoię a królestwom hańbę twoię;
6. I wyrzucę na cię obrzydliwości, i zelżę cię, i wystawię cię za dziw,
7. Tak że ktokolwiek cię uyrzy, oddali się od ciebie i rzecze: Zburzone iest Niniwe, któżby się go użalił? Gdzieżbym szukał tych, którzyby cię cieszyli?
II. 8. Izaliś ty lepsza, niż ludne miasto^[5] No, które leżało między rzekami, wodami obtoczone będąc, którego wałem było morze, i od morza mur iego?
9. Murzyńska ziemia i Egipt były siłą iego, i narody niezliczone, Putczycy i Lubimczycy, byli mu na pomocy;
10. Wszakże i to w zaprowadzenie [962]i w poimanie przyszło; maluckie iego na rogach wszystkich ulic roztrącano a o naysławnieysze iego losy miotano, nawet wszyscy przednieysi iego okowani są w pęta.
III. 11. Takżeć i ty opoiona^[6] będziesz, i skryć się musisz, i ty szukać będziesz pomocy przeciwko nieprzyiacielowi.
12. Wszystkie twierdze twoie są iako figowe drzewo z owocem rannym, którym gdy kto zatrząśnie, zaraz wpadaią w usta tego, co ie ieść chce.
13. Oto, lud twóy są^[7] niewiastami w pośrzód ciebie; nieprzyiaciołom twoim szeroko otworzone będą bramy ziemi twoiéy, a ogień pożrze zawory twoie.
14. Naczerpay sobie wody do oblężenia, zmacniay twierdze twoie, wleź w błoto, i depc glinę oprawiwszy cegielnicę;
15. Tam cię pożrze ogień, wytnie cię miecz, pożrze cię iako chrząszcze; zgromadź się iako chrząszcze, zbierz się iako szarańcza.
16. Rozmnożyłoś kupce twoie nad gwiazdy niebieskie; ale iako chrząszcze przypadaią i odlatuią, tak i ci.
17. Panowie twoi są iako szarańcza, a Hetmani twoi iako wielcy chrząszcze, którzy się kładą obozami na płotach czasu zimna, iedno słońce weszło, alić odlatuią i nie znać mieysca ich, gdzie byli.
18. Zdrzemią się pasterze twoi, o Królu Assyryyski! leżeć będą sławni twoi; obfitość ludu twego będzie po górach, ale nie będzie, ktoby go zgromadził.
19. Niemasz lekarstwa na ranę twoię, nie uleczona iest plaga twoia; wszyscy, którzy powieść o tobie usłyszą, klaskać będą rękoma nad tobą; bo na kogoż ustawicznie nie przychodziło okrucieństwo twoie?