Bohaterowie Wielkiej Polski
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Bohaterowie Wielkiej Polski |
| Pochodzenie | Śpiewnik historyczny |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1919 |
| Druk | W. L. Anczyc i S-ka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
(1794).
Oj ty Wielkopolsko,
Orłów naszych gniazdo,
Zabłysłaś ty sławą,
Jako złotą gwiazdą.
Dziewanowski mężny
Zwiódł tam bój orężny,
I pod Zabiszynem
Okrył się wawrzynem.
Tam wolności zorza
Błysnęła z Pomorza,
Kruszyński się o nią
Bił rycerską bronią.
Dąbrowski tam dzielny
Wziął dank nieśmiertelny
Gdzie szedł — przed nim w nogi
Szły pruskie załogi!
Madaliński imię
Pisał w harmat dymie,
Pisał w gromach działa,
Że aż ziemia drżała!
Tam i kosyniery,
Chłopy — bohatery,
Okryły się krwawo
Ranami i sławą.
Któż nie wie, kto nie zna,
Onych to z pod Gniezna,
Dwóch żernickich chłopów,
Broniących okopów!
We dwóch — tak jak byli,
Bramy tam bronili,
Wcale ich nie straszy
Brzęk pruskich pałaszy.
We dwóch polskich chłopów
Musiał wróg bić z działa!
Polegli obrońcę,
Lecz żyje ich chwała!
