Chłop co sie mydłem leczył

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Mikołaj Rej
Tytuł	Chłop co sie mydłem leczył
Pochodzenie	„Figliki“ ; wydanie z r. 1574
Wydawca	Wiktor Wittyg
Data wyd.	reprint 1905
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Chłop co ſie mydłem lecżył.

CŁopuCHłopu ná dycháwicę Migdały kazáli,
Jeść, dał ná nię ſąſiádom, co k targu iecháli.
Chłop áby nie zábacżył, Migdał Migdał mowi,
Potym ná łeb we błoto przepádnie Koniowi.
Y zápomni Migdału, więc mu mydłá kupił,
Przyiechwſzy do domu w piwo mu náłupił.
Chłopiſko blwáło ſráło, káſzláło pierdziáło,
Y pozbył dycháwice, choć bárzo ſmierdziáło.

Chłop co sie mydłem leczył.

CŁopuCHłopu na dychawicę Migdały kazali,
Jeść, dał na nię sąsiadom, co k targu iechali.
Chłop aby nie zabaczył, Migdał Migdał mowi,
Potym na łeb we błoto przepadnie Koniowi.
Y zapomni Migdału, więc mu mydła kupił,
Przyiechwszy do domu w piwo mu nałupił.
Chłopisko blwało srało, kaszlało pierdziało,
Y pozbył dychawice, choć barzo smierdziało.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.