Chłop co sie ożenił

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Mikołaj Rej
Tytuł	Chłop co sie ożenił
Pochodzenie	„Figliki“ ; wydanie z r. 1574
Wydawca	Wiktor Wittyg
Data wyd.	reprint 1905
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Chłop co ſie ożenił.

JEden ſie był ożenił, więc mu ſie ſprzykrzyło,
Chłopiſko zmyſliwſzy ſie, ledwe iuż chodziło.
Uźrzał á Wilk przed hárty ochotnie wywiya,
Ten rzekł: że żony nie ma pewnie tá beſtya.
Ożeń ſie iedno Wilcżku, wnet ty ſkoki zmyliſz,
Wierz mi że iáko y ia, też łeb w ziemię ſchyliſz.
Iże cie nie iedno Chárt, y kundys ugoni,
Bá będzieſz drobniey ſtąpał, wierz mi niźli łoni.

Chłop co sie ożenił.

JEden sie był ożenił, więc mu sie sprzykrzyło,
Chłopisko zmysliwszy sie, ledwe iuż chodziło.
Uźrzał a Wilk przed harty ochotnie wywiya,
Ten rzekł: że żony nie ma pewnie ta bestya.
Ożeń sie iedno Wilczku, wnet ty skoki zmylisz,
Wierz mi że iako y ia, też łeb w ziemię schylisz.
Iże cie nie iedno Chart, y kundys ugoni,
Ba będziesz drobniey stąpał, wierz mi niźli łoni.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.