Ciasta wielkanocne/Lukier pomadkowy
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Ciasta wielkanocne |
| Wydawca | Towarzystwo Wydawnicze „BLUSZCZ“ |
| Data wyd. | 1927-1939 |
| Druk | Zakł. Graf. Tow. Wyd. „BLUSZCZ“ |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
2. Lukier pomadkowy. Na lukier pomadkowy lepszą jest rafinada, niż kryształ, jednak i z tego ostatniego przy staraniu można zrobić dobrą pomadkę. Dwie szklanki cukru zagotować ze szklanką wody i dwiema łyżkami mocnego, winnego octu; gotować mieszając, aż w syropie zaczną się pokazywać drobne perełki. Wyciągnąć łyżkę z płynu i dać mu ściekać kroplami: gdy się ciągnie w cienkie nitki, natychmiast lukier odstawić i ucierać mocno w tym samym rondelku, dodając wyciśnięty sok z pół cytryny. Gdy już pomadka zbieleje, dodać zapachy: olejek migdałowy lub cytrynowy, rum, arak, lub esencję ponczową. Chcąc pomadkę zabarwić, dodać parę kropel farb, używanych przez cukierników. Smarować pomadką jeszcze nawpół płynną, gdyż po stężeniu zupełnem nie da się rozsmarować. Baby i placki lukrujemy pomadką rzadką, nieomal płynną, na mazurki i torty używamy pomadki gęstej; należy do tego nabyć pewnej wprawy i mieć trafne oko.
