Człowiek i Gołębie
| ←Pszczołka | Człowiek i Gołębie Bajki nowe Część trzecia Ignacy Krasicki |
Wyrok→ | |
| ze zbioru Dzieła Krasickiego |
W gołębniku chowane, na wyniosłym dębie,
Skarżyły się na ludzi niewinne gołębie;
Skarżyły się i słusznie strapione zwierzęta,
Iż szły dla nich na jadło młode gołębięta.
Wtem szła matka na strawę, postrzegł jastrząb chciwy.
Więc w biegu wybujałym kiedy zapalczywy
Już ją tylko miał ująć, już prawie ugnębia;
Postrzegł strzelec gonitwę, i zabił jastrzębia.
Ocalona, lot nagły pomału zelżyła,
A kiedy do gniazdeczka i dzieci przybyła,
A przybyła z radością, uczuciem i drżeniem,
Rzekła: i człowiek jednak nie złem jest stworzeniem.
