Człowiek zasłoną tajni... (Orkan, 1912)
| ←Kłamstwem jest człowiek... | Człowiek zasłoną tajni... Z martwej roztoki z cyklu Refleksye Władysław Orkan |
Dobro i zło→ | |
CZŁOWIEK ZASŁONĄ TAJNI...
Człowiek jest zasłoną tajni człowiekowi...
Chcesz iść w mrok — w pustkę — dalej —
A oto wracasz gwarny ku domowi:
Jużeście się spotkali.
I bywa człowiek drugim, jak kamień głębokościom...
Mówi: znam, mierzę twoją duszę —
To mówiąc, leci za swoją ciężkością,
Mija i wpada w głuszę.
