Do *** (Ty coś nad płoche...)
<<< Dane tekstu >>> | ||
Autor | ||
Tytuł | Do *** | |
Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
Wydawca | U Barbezata | |
Data wyd. | 1830 | |
Miejsce wyd. | Paryż | |
Źródło | Skany na Commons | |
Inne | Cały tekst | |
| ||
Indeks stron |
XXVIII. Do ***.
Ty coś nad płoche przysady,
Wśród uprzedzeń zeszła, wzniosła;
A nowemi idąc ślady,
Krzewiłaś się i urosła;
Szczepie bujny, a bez ale,
Pozwól, niech cię ja pochwalę.
Tobie przykre, innym miłe
Będą moje pochwalenia :
Rymotworskich duchów siłę,
Nie wdam ja w te uwielbienia.
Tak, jak cnocie rzecz zwyczajna,
Dzielna czynem, chcesz być tajna.
I ja wielbiąc, nic nie przydam;
Mniejszy jest kunszt, niż rzecz wielka;
Nazwiska twego nie wydam.
Jeśli rzeczy rządzicielka
Da to poznać, co ja piszę;
Hołd cnocie z czuciem usłyszę.
I ty go z czuciem, choć z wstrętem
Może, iż będziesz słyszała :
Gardziłaś tem, co momentem :
Co wiekami, w tymeś trwała.
Starej cnoty nieodrodna,
Ja cię chwalę, boś jest godna.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Krasicki.