Do Ciebie, Panie! pokornie (1904)
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Do Ciebie, Panie! pokornie |
Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
Redaktor | Karol Miarka |
Wydawca | Karol Miarka |
Data wyd. | 1904 |
Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały dział IV |
Indeks stron |
Do Ciebie, Panie! pokornie wołamy, * Łzy wylewając, serdecznie
wzdychamy, * Racz na nas wejrzeć z nieba wysokiego, * A racz pocieszyć człowieka grzesznego.
Któregoś, Panie! zbytnio umiłował, * I krwi najświętszej przelać
nie litował; * Acz miecz Twój srogi bardzo się rozszerzył, * By złości nasze swą srogością zburzył.
Lecz nic nie dbamy, w złościach naszych trwamy, * Jednakże, Panie! ku Tobie wołamy, * Byś złości nasze łaskawie przebaczył, * A gniew Swój srogi pohamować raczył.
Użycz Twej łaski ku upamiętaniu, * Daj serce prawe ku Twemu wzywaniu, * Abyśmy zawsze w pobożności żyli, * Ciebie z Świętymi na wieki chwalili. Amen.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Karol Miarka (syn).