Do Grzegorza
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | Do Grzegorza | |
| Pochodzenie | Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym | |
| Wydawca | U Barbezata | |
| Data wyd. | 1830 | |
| Miejsce wyd. | Paryż | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Cały tekst | |
| ||
| Indeks stron | ||
XLII. Do Grzegorza.
I na lądzie i na morzu,
Wszędzie bieda mój Grzegorzu.
Młodość, miłą zowią wiosną,
Żywość, wdzięki, są w tej porze.
I przy kwiatach kolce rośną,
Trudno brykać przy dozorze.
Więc wiek męzki szczęściu zdolny,
Ale żona, ale dzieci :
Zakręt domowy i rolny
Od sług, od sąsiad, od kmieci.
Starość zatem idzie sporzej,
Trzeba innym być przykładem :
Więc w tej porze jeszcze gorzej,
Smutny honor zostać dziadem,
I na lądzie i na morzu.
Wszędzie bieda mój Grzegorzu.
