Do H(enryki Ankwiczówny). — Wezwanie do Neapolu
| ←Do mego cicerone w Rzymie | Do H(enryki Ankwiczówny). — Wezwanie do Neapolu Poezye Adama Mickiewicza. T. 1. (1899) Poezye miłosne i elegie Johann Wolfgang von Goethe |
Nad wodą wielką→ | |
| Przekład: Adam Mickiewicz. |
_231.jpg){kind=link}
Znasz-li ten kraj,
Gdzie cytryna dojrzewa,
Pomarańcz blask
Majowe złoci drzewa?
Gdzie wieńcem bluszcz
Ruiny dawne stroi,
Gdzie buja laur
I cyprys cicho stoi?
Znasz-li ten kraj?
Ach, tam, o moja miła!
Tam był mi raj,
Pókiś ty ze mną była!
Znasz-li ten gmach,
Gdzie wielkich sto podwoi.
Gdzie kolumn rząd
I tłum posągów stoi?
_232.jpg){kind=link}
A wszystkie mnie
Witają twarzą białą:
Pielgrzymie nasz,
Ach, co się z tobą stało?
Znasz-li ten kraj?
Ach, tam, o moja miła!
Tam był mi raj,
Pókiś ty ze mną była!
Znasz-li ten brzeg,
Gdzie po skalistych górach
Strudzony muł
Swej drogi szuka w chmurach?
Gdzie w głębi jam
Płomieniem wrą opoki,
A z wierzchu skał
W kaskadach grzmią potoki?
Znasz-li ten kraj?...
Ach, tu, o moja miła!
Tu byłby raj,
Gdybyś ty ze mną była!
