Don Juan i Doña Anna

<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Tytuł Don Juan i Doña Anna
Pochodzenie Paryż
cykl Wiersze hiszpańskie
Wydawca Księgarnia F. Hoesicka
Data wyd. 1929
Druk Drukarnia Narodowa w Krakowie
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


DON JUAN I DOÑA ANNA

Zosi Unrużynie

Don Juanie, piękny don Juanie!
Kobiet znawco wspaniały i panie!
Czyś ty oślepł, czyś może oszalał?

Przeoczyłeś w bezmyślnym rozpędzie,
gołębicę jakiej już nie będzie,
szczęście samo w koronkowych szalach!
 
Włoskich madon miałeś trzysta dziewięć,
w Anglji dwieście trzydzieści pięć dziewic,
w Turcji hanum czterdzieści bez jednej.
 
Mimizita, Zerlina, Pasquita,
któżby długą tę litanję odczytał?
Wśród nich Anny szukałeś bezwiednie.


Z ust czyniłeś niezamknięte rany,
purpurowe, rude i różane,
mdlejąc wsparte na zębów djamencie...

Don Juanie! każdy może przysiąc,
że ich miałeś w Hiszpanji nad tysiąc,
więcej kobiet niż gwiazd w firmamencie!...

Los łaskawie patrzył na twe dzieła.
Grzechów twoich lekkość go ujęła.
Wiódł cię w kwiatach ku prawdzie porannej.

Lecz spojrzałeś, nie widząc kto ona.
Przeszłeś obok, biorąc ją w ramiona,
przeszłeś obok pięknej doñy Anny.


Doña Anna, jak anieli rajscy,
w sercu twojem nie przeczuła zdrajcy.
Dar infantki rzuciła ci: życie.

Więc gładziłeś ją ręką iskrową,
powtarzając jej to, słowo w słowo,
co mówiłeś Zerlinie, Pasquicie.

Doña Anna — to turkawka złota,
przytulona do piersi żywota...
Primavera — i dotąd niczyja.

Doñy Anny porzucać nie wolno!
Wolno tylko powtarzać jej zwolna:
O paloma, o paloma mia!


Wolno w słodkie jej oczy ukośne
patrzeć jedną, drugą, trzecią wiosnę,
i najdłuższą posyłać jej falę...

Don Juanie! Wśród zabaw i wina,
zapomniałeś, gdzie cel i przyczyna,
ach, niestety, nie wiesz co to szaleć!

Bóg ci Anny przebaczyć nie może!
Za nią wstanie zemsty całe morze!
Za nią z piersi ordery ci zedrą!

Za nią ujmą się z płaczem kamienie,
i do piekła cię pchnie — zasłużenie
EL CONVIVADOR DE PIEDRA!





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska.