Dumka sieroty
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Dumka sieroty |
Pochodzenie | Wiersze, piosnki z naszej wioski |
Wydawca | Macierz Polska |
Data wyd. | 1908 |
Miejsce wyd. | Lwów |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały zbiór |
Indeks stron |
Wszystko się raduje,
Co żyje, co czuje,
W tej rozkosznej wiośnie —
Mnie tylko jedynie,
Sierocej dziecinie,
Smutno i żałośnie.
Słonko jasno świeci,
Cały świat się kwieci
Wzgórzem i doliną,
Mnie tylko jedynie,
Sierocej dziecinie,
Łezki z oczu płyną.
Nad pola, nad łąki
Wzlatują skowronki,
Nucą Stwórcy dzięki —
Mnie tylko jedynie
Sierocej dziecinie,
Zabrakło piosenki.
Gdzie spojrzę po świecie,
Wszędzie, wszędzie kwiecie
Roznoszą woń błogą,
Tylko blade lica,
Które ćmi tęsknica,
Zakwitnąć nie mogą.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Antoni Kucharczyk.