Dziad co chłopa słowy zaklinał

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Mikołaj Rej
Tytuł	Dziad co chłopa słowy zaklinał
Pochodzenie	„Figliki“ ; wydanie z r. 1574
Wydawca	Wiktor Wittyg
Data wyd.	reprint 1905
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Dziad co chłopá ſłowy záklinał.

CHłop dzyádowi ná Jábłoń, gdzie iábłká bywáją,
Wlazł, dzyad ſłychał iż ſłowá, y zyołá moc máią.
Wołał nań áby precż zlazł, nie pomogły ſłowá,
Potym uań trawą miotał, ſtára płocha głowá.
Nábrał potym kámienia, iął mu pukáć w boki,
A chłop potym z Jábłoni, poſzedł ná trzy ſkoki.
Chłop rzekł: widzę kámycżki, kiedy w bok pukáią,
Niżli ſłowká y zyołká, iż więtſzą moc máią.

Dziad co chłopa słowy zaklinał.

CHłop dzyadowi na Jabłoń, gdzie iabłka bywają,
Wlazł, dzyad słychał iż słowa, y zyoła moc maią.
Wołał nań aby precz zlazł, nie pomogły słowa,
Potym uań trawą miotał, stara płocha głowa.
Nabrał potym kamienia, iął mu pukać w boki,
A chłop potym z Jabłoni, poszedł na trzy skoki.
Chłop rzekł: widzę kamyczki, kiedy w bok pukaią,
Niżli słowka y zyołka, iż więtszą moc maią.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.