Dziadek (1912)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Dziadek |
| Pochodzenie | Dla polskich dzieci, cykl Abecadlnik w wierszykach |
| Wydawca | „Kultura i Sztuka“ |
| Data wyd. | 1912 |
| Druk | Zakład Narodowy im. Ossolińskich |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
DZIADEK
Na dworze mroźno, szumi ulewa,
Jakiś staruszek dąży do wioski,
Srebrzyste włosy wiatr mu rozwiewa,
W ustach brzmi piosnka do Matki Boskiej.
Może on głodny, spragniony może?
Wynieś mu chleba, daj kubek wody!
Błogosławieństwo za to ci Boże,
Starzec uprosi, druhu mój młody!
Bo najszczytniejszą cnotą na ziemi:
Jest zlitowanie się nad biednemi.
