Dziadek (Bełza)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Dziadek |
Pochodzenie | Abecadlnik w wierszykach dla starszej dziatwy polskiej |
Wydawca | Jan Siedlecki |
Data wyd. | 1869 |
Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały zbiór |
Indeks stron |
ZIADEK. |
Na dworze mroźno, szumi ulewa,
Jakiś staruszek dąży do wioski;
Srebrzyste włosy wiatr mu rozwiewa,
W ustach brzmi piosnka do Matki Boskiéj.
Może on głodny, spragniony może?
Wynieś mu chleba, daj kubek wody!
Błogosławieństwo za to ci Boże
Starzec uprosi — druhu mój młody!
Bo najszczytniejszą cnotą na ziemi,
Jest zlitowanie się nad biednemi!
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Bełza.