Dzieje wypraw krzyżowych/Pierwsza wyprawa krzyżowa/Fulkon Andegaweński, czwarty król Jerozolimy
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Dzieje wypraw krzyżowych |
| Wydawca | M. Arct |
| Data wyd. | 1905 |
| Druk | M. Arct |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Fulkon Andegaweński, czwarty król Jerozolimy. Baldwin II umarł w roku 1113 i oddał królestwo swemu zięciowi, imieniem Fulko z rodziny królów francuskich.
Rzecz to ważna, że królami byli ciągle Francuzi, gdyż od tego czasu aż do dziś jeszcze Francya jest opiekunką wszystkich katolików na wschodzie, w Palestynie, Syryi, Persyi, Arabii i nawet w Chinach. Ale sam Fulkon był to starzec niedołężny i za jego panowania zupełnie osłabł duch rycerski w Palestynie. Kolonie chrześcijańskie były w ruinie.
Fulkon umarł po sześciu, czy siedmiu latach panowania.
Baldwin III, syn Fulkona, miał zaledwie 12 lat, gdy został królem, to też za niego rządziła matka; ale chłopiec mając lat 16 — 17 już się wyrywał do walki, bo niebezpieczeństwo groziło ze wszech stron Jerozolimie i innym królestwom chrześcijańskim.
Zenki, rządca Mosulu, postanowił odebrać chrześcijanom Edesę, a ponieważ książę jej Jocelyn trawił czas na hulankach, inni zaś książęta łacińscy nie chcieli mu pomódz, łatwo ją zdobył, a syn jego Nuredyn już ją w swym ręku zatrzymał.
Wieść o upadku Edesy rozeszła się szybko po Małej Azyi. Bóg znowu karał ludy chrześcijańskie. W tych czasach zdarzyło się, że piorun uderzył w kościół Zbawiciela, a na niebie ukazała się wielka kometa. Straszne rzeczy wróżyli sobie ludzie z tych znaków.
Taki był rok 1144, to jest czterdziesty piąty od dnia wyzwolenia grobu Chrystusa przez wojowników Krzyża Świętego.
