[110]DZIEWCZYNA I KRAKUS.
Targa swój wianeczek
W rzewnych łzach dziewczyna,
Że jej kochaneczek,
Idzie do Lublina.
Bo w Lublinie są Krakusy
Żwawe chłopcy i wiarusy.
«Nie idź, nie idź Janku,
Śmierć tam grozi tobie;
Czyż ja bez ustanku
Płakać mam w żałobie?»
[111]
«Uśmierz dziewczę twe katusze
Ja Ojczyznie służyć muszę.»
«Ostre tam szabelki,
Kulki ołowiane;
Pójdziesz na bój wielki
A ja żyć przestanę.»
«Utul dziewczę troski twoje
Będziemy żyć wraz oboje.»
«Jak Cię Moskal srogi,
Zrani lub zabije,
Jak wrócisz bez nogi,
Tego nie przeżyję.» —
«Choć poniosę śmierć, lub bliznę
Lecz poratuję Ojczyznę.»
«A więc z tobą razem,
Zabierz twą dziewczynę,
Jak zginiesz żelazem,
I ja z tobą zginę.»
«Siedź, siedź, dla mnie cię Bóg chowa,
Daj buziaka, bywaj zdrowa!»
