Encyklopedia Muzyczna PWM/Namieyski Jan
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia Muzyczna PWM |
| Wydawca | Polskie Wydawnictwo Muzyczna |
| Data wyd. | 1979-2012 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Namieyski Jan (?), 2. poł. XVIII w., pol. kompozytor. Jedynym nie budzącym wątpliwości utw. jego autorstwa jest pochodząca ze zbiorów muzykaliów kośc. parafialnego z Grodziska Wielkopolskiego k. Poznania Symfonia D (2 skrz., 2 fl. lub kl., 2 rogi, altówka, bas). Inskrypcja na karcie tyt.: NB. Cała jest [...] Ofiarowana Kościołowi Grodziskiemu Parafialnemu. Z Papierów Stanisł. Ścigalskiego w Grodzisku (wpisy na karcie tyt. dokonane przez różne osoby); rękopis datowany jest na ok. 1760. Drugi przekaz Symfonii, bez nazwiska kompozytora (przechowywany obec. w bibl. klasztoru oo. paulinów na Jasnej Górze w Częstochowie), został zidentyfikowany przez B. Muchenberga. Kompozycja nosi cechy przejściowego okresu kształtowania symfonii klas., łącząc z jednej strony układ 5-częściowy z dwoma menuetami, nie w pełni wykrystalizowane tematy o niewielkim skontrastowaniu (powtarzanie jednotaktowych motywów), jednolitość harm. poszczególnych części, z drugiej — zindywidualizowaną kolorystycznie instrumentację: użycie klarnetów, altówki w cz. środkowej i rogów w menuecie (w ograniczonym zakresie ze względu na możliwości techn. instrumentu), samodzielność melod. głosów basso, dialogowanie instr. smyczkowych i dętych, użycie formy sonatowej w I i V części. Menuety mają już charakter klas., niemal haydnowski, także melorytmika motywów wykazuje wiele cech klasycznych.
A. Mrygoń utrzymuje, że znalezione w zbiorach austr. utwory podpisane „Johann Namiesky” („Harmoniemusikdirektor” w Baden, prawdopod. związany z kapelą kośc.) są niewątpliwie utworami N. Wraz z utworami Johanna Namiesky'ego, na które B. Chmara-Żaczkiewicz natrafiła w bibl. i archiwach austr., twórczość kompozytora, przy aktualnym stanie badań, zwiększyłaby się o kilka utworów rel.: 2 msze (E-dur i Es-dur), 2 Litanie (1 z nich C-dur), 2 Graduale (B-dur, d-moll), Aria B-dur, Offertorium A-dur i 3 Tantum ergo (C-dur, C-dur, Es-dur). W 1830 w Wiedniu w ramach koncertów Towarzystwa Przyjaciół Nauk występował śpiewak Johann Namietzky. Trudno na podstawie obecnych wiadomości ustalić, czy chodzi o tę samą osobę — N., twórcę Symfonii D.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.