Encyklopedia Muzyczna PWM/Namieyski Jan

<<< Dane tekstu >>>
Autor Elżbieta Dziębowska i inni
Tytuł Encyklopedia Muzyczna PWM
Wydawca Polskie Wydawnictwo Muzyczna
Data wyd. 1979-2012
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Namieyski Jan (?), 2. poł. XVIII w., pol. kompozytor. Jedynym nie budzącym wątpliwości utw. jego autorstwa jest pochodząca ze zbiorów muzykaliów kośc. parafialnego z Grodziska Wielkopolskiego k. Poznania Symfonia D (2 skrz., 2 fl. lub kl., 2 rogi, altówka, bas). Inskrypcja na karcie tyt.: NB. Cała jest [...] Ofiarowana Kościołowi Grodziskiemu Parafialnemu. Z Papierów Stanisł. Ścigalskiego w Grodzisku (wpisy na karcie tyt. dokonane przez różne osoby); rękopis datowany jest na ok. 1760. Drugi przekaz Symfonii, bez nazwiska kompozytora (przechowywany obec. w bibl. klasztoru oo. paulinów na Jasnej Górze w Częstochowie), został zidentyfikowany przez B. Muchenberga. Kompozycja nosi cechy przejściowego okresu kształtowania symfonii klas., łącząc z jednej strony układ 5-częściowy z dwoma menuetami, nie w pełni wykrystalizowane tematy o niewielkim skontrastowaniu (powtarzanie jednotaktowych motywów), jednolitość harm. poszczególnych części, z drugiej — zindywidualizowaną kolorystycznie instrumentację: użycie klarnetów, altówki w cz. środkowej i rogów w menuecie (w ograniczonym zakresie ze względu na możliwości techn. instrumentu), samodzielność melod. głosów basso, dialogowanie instr. smyczkowych i dętych, użycie formy sonatowej w I i V części. Menuety mają już charakter klas., niemal haydnowski, także melorytmika motywów wykazuje wiele cech klasycznych.
A. Mrygoń utrzymuje, że znalezione w zbiorach austr. utwory podpisane „Johann Namiesky” („Harmoniemusikdirektor” w Baden, prawdopod. związany z kapelą kośc.) są niewątpliwie utworami N. Wraz z utworami Johanna Namiesky'ego, na które B. Chmara-Żaczkiewicz natrafiła w bibl. i archiwach austr., twórczość kompozytora, przy aktualnym stanie badań, zwiększyłaby się o kilka utworów rel.: 2 msze (E-dur i Es-dur), 2 Litanie (1 z nich C-dur), 2 Graduale (B-dur, d-moll), Aria B-dur, Offertorium A-dur i 3 Tantum ergo (C-dur, C-dur, Es-dur). W 1830 w Wiedniu w ramach koncertów Towarzystwa Przyjaciół Nauk występował śpiewak Johann Namietzky. Trudno na podstawie obecnych wiadomości ustalić, czy chodzi o tę samą osobę — N., twórcę Symfonii D.


Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.