Encyklopedia Muzyczna PWM/Ogiński Michał Kleofas
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia Muzyczna PWM |
| Wydawca | Polskie Wydawnictwo Muzyczna |
| Data wyd. | 1979-2012 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ogiński
2. Michał Kleofas, ks., *25 IX 1765 Guzów (k. Warszawy), †15 X 1833 Florencja, kompozytor, pisarz, dyplomata, podskarbi w. litewski, bratanek Michała Kazimierza. Jako dyplomata w l. 1790–91 odbył podróż do Hagi, Amsterdamu, Londynu. Uczestniczył w pracach Sejmu Czteroletniego (1788–92), nie był jednak zwolennikiem Konstytucji 3 Maja; 1792 przystąpił do konfederacji targowickiej; należał do grupy polityków, którzy podpisali traktaty rozbiorowe z Rosją i Prusami, ale 1794 wziął udział w powstaniu kościuszkowskim. Po klęsce powstania wyjechał do Wenecji, a jego majątek został skonfiskowany. Z ramienia Komitetu Ocalenia Publicznego poszukiwał wsparcia w Konstantynopolu, niestety bezskutecznie. 1797–98 przebywał w Paryżu, gdzie poznał osobiście Bonapartego. Przez kilka lat mieszkał w Brzezinach k. Warszawy; pod koniec 1801 uzyskał zgodę na powrót do Rosji pod warunkiem złożenia przysięgi na wierność carowi Aleksandrowi I; zamieszkał wówczas w Zalesiu k. Wilna. Podczas kampanii 1812 przyjął postawę lojalną wobec Aleksandra I. Po 1812 prowadził gł. działalność lokalną: związał się ze środowiskiem inteligenckim i kult. Wilna, organizował przedstawienia i koncerty, był prezydentem Tow. Typograficznego i członkiem Tow. Dobroczynności. 1823 z powodu choroby drugiej żony, wł. śpiewaczki M. Neri, osiadł na stałe we Florencji; tamże zmarł i został pochowany, najpierw na cmentarzu przy kośc. Santa Maria Novella, potem w grobowcu w bazylice Santa Croce. Z pierwszą żoną, Izabelą z Lasockich, miał dwóch synów: Tadeusza Antoniego (1798–1844, autora Marche à quatre mains) oraz Franciszka Ksawerego (1801–37), kompozytora m.in.: Trois polonaises, Wwa ok. 1825 F. Klukowski, 3 polonezów, Wwa 1827–28 A. Brzezina, Romance „Le page blessé à Pavie”, tekst fr. L. Chodźko, wyd. Petersburg b.r., Trois romances: 1. Le lis oraz 2. Le retour du Croisé, sł. wg W. Scotta, 3. Triolet, sł. T. Zan, Wwa 1829 J. Dąbrowski. Córka Amelia (1803–58) z drugiego małżeństwa, kompozytorka-amatorka, była autorką Polonaise à 4 mains c-moll i 2 romansów wok. (w rkp.).
Już w dzieciństwie M.Kl. O. pobierał lekcje muzyki: gry na skrz., klawikordzie, teorii i generałbasu uczył go w Guzowie J. Kozłowski, od 1782 gry na skrz. uczył się u I.M. Jarnovicia w Warszawie; podczas pobytu w Paryżu 1798 pobierał lekcje u G.B. Viottiego, a 1810 u P.M.F. Baillota. Często sam muzykował, zapoznając się z najnowszym repertuarem kam. (J. Haydn, W.A. Mozart, wczesne komp. Beethovena), w l. 1791–92 grał z wiedeńskim pianistą i kompozytorem, J. Wölflem. Z operą wł. i fr., a także wczesną operą pol. zetknął się już w latach 70. w siedzibie stryja w Słonimiu i in. majątkach magnackich, a także towarzysząc rodzicom w podróżach (m.in. do Warszawy i Wiednia).
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.