Encyklopedia Muzyczna PWM/Orłowski Michał
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedia Muzyczna PWM |
Wydawca | Polskie Wydawnictwo Muzyczna |
Data wyd. | 1979-2012 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Orłowski Michał, 2. poł. XVIII w., pol. kompozytor, skrzypek i dyrygent. W 2. poł. 1783 pracował w kapeli klasztoru oo. paulinów na Jasnej Górze w Częstochowie, o czym świadczą wpisy w klasztornych księgach rachunkowych, odnotowujące kwartalne wynagrodzenia dla świeckich muzyków kapeli. W archiwum oo. paulinów zachowały się 3 komp. O.: Missa e Pastorella ex G (2C, B, 2 skrz., 2 rogi, org.; fragm. solowe w 2C), Pastorella in G (2 fl., 2 ob., 2 kl., fg., 2 rogi), Sinfonia in F (2 skrz., altówka, 2 ob., fg., 2 rogi, bas; fragm. solowe w ob. I i fg.). W spisie 117 symfonii różnych kompozytorów, zamieszczonym na okładce jednej z symfonii w archiwum jasnogórskim, wymieniona jest także nie zach. Symfonia in Es. Inskrypcja na karcie tyt. Pastorelli in G (XAW Pro Horo Musico Ecclesiae Parochialis ac Collegiatae Kłob[ucensis] Can[onicorum] Reg[ularium] Latt[eranensium] Anno 1796 diebus Augusti, od JP. Orłowskiego) wskazuje na rok i proweniencję rkp. i może świadczyć o powiązaniu kompozytora z kapelą kanoników regularnych w Kłobucku, których muzykalia znalazły się pod koniec XVIII w. w zbiorach jasnogórskich. W Symfonii F posłużył się O. techniką koncertującą; powierzył instr. solowym, na tle jednostajnego akomp. smyczków, wykonanie tematu pobocznego w pierwszym Allegro: w ekspozycji — ob. I concertate (t. 22–50) i w repryzie — fg. concertate (t. 98–126). Chociaż technika ta wykorzystywana była w okresie baroku w celu rozczłonkowania formy, tu, służąc wyodrębnieniu tematu pobocznego, stała się czynnikiem kontrastującym, a więc ważnym elementem kształtowania symfonii klas. Symfonię F ze względu na 3-cz. budowę i charakter tematów zalicza się do wczesnego okresu formowania pol. symfonii klasycznej.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.