Encyklopedia Muzyczna PWM/Rytel Piotr
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia Muzyczna PWM |
| Wydawca | Polskie Wydawnictwo Muzyczna |
| Data wyd. | 1979-2012 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Rytel Piotr, pseud. Witold Szeliga, W. S., F. C., *16 V (wg nagrobka na warsz. Powązkach a nie: 20 IX, jak podają in. źródła) 1884 Wilno, †2 I 1970 Warszawa, pol. kompozytor, pedagog i krytyk muzyczny. 1903–08 studiował w Instytucie Muz. w Warszawie uzyskując dyplomy w zakresie fort. w klasie A. Michałowskiego i komp. w klasie Z. Noskowskiego. W tej uczelni (późniejsze konserw.) od 1911 do wybuchu II wojny świat. był nauczycielem (od 1 XII 1932 prof.) fort., harmonii i form muz., w l. 1925–26 i 1931–39 prowadził klasę komp. Od 1928 działał w Komisji Ustrojowo-Programowej MWRiOP, 1932–39 był członkiem rady nauk.-artyst. w konserwatorium. 1908 rozpoczął działalność kompoz. i public., która trwała do 1963. Publikował w prasie liczne art., felietony muz. i recenzje, m.in. przed 1939 w „Nowościach Muzycznych”, „Scenie i Sztuce”, poznańskiej „Kulturze”, „Gazecie Warszawskiej” (1920–35), po 1945 w „Tygodniku Warszawskim”, „Słowie Powszechnym”, „Gazecie Ludowej” (1946–49), „Kurierze Polskim”, „Ruchu Muzycznym”, „Muzyce” i „Teatrze”. Okupację przeżył w Warszawie ucząc w tajnym konserw. S. Kazury. Po powstaniu warszawskim 5 X 1944 wraz z pozostałą ludnością cywilną został wyeksmitowany z Warszawy, do której powrócił już w III 1945. Od 1 V 1945 do emerytury (1952) uczył teorii muz. i prowadził klasę komp. w konserw. (od 1946 PWSM), tamże 1946/47 sprawował funkcję prorektora; ponadto był kier. Sceny Muzyczno-Operowej (1945–48) i dyr. Państw. Instytutu Muz. (1946–47); współpracował z Państw. Organizacją Imprez Artyst. „Artos” (1951–54), Centralnym Zarządem Instytucji Muz. MKiS (1955–56) i PR (jako autor audycji i recenzent programów muz.). Powrócił do szkolnictwa jako rektor (XII 1956–61) i profesor zwycz. (II 1958) w PWSM w Sopocie. R. działał społecznie; m.in. 1925–33 był współorganizatorem i członkiem zarz. Stowarzyszenia Współcz. Kompozytorów Pol., 1925–35 wiceprezesem Związku Sprawozdawców Muz. i Teatr., 1948–52 prezesem WTM (inicjował założenie Społ. Ognisk Muz.), a 1947–55 wiceprezesem IFC (od 1950 TIFC); członek ZKP, SPAM i ZAiKS. Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawal. Orderu Odrodz. Polski (1937); w 1911 otrzymał wyróżnienie na konkursie kompoz. z okazji 10-lecia Filharmonii Warsz. za poemat symf. Sen Dantego, 1960 nagr. m. Gdańska. Większość kompozycji R. pozostała w rkp. lub kopiach i znajduje się w Bibliotece Materiałów Orkiestrowych PWM oraz od 1983 w BN.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.