Encyklopedja Kościelna/Abgar Bar Maanu
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Abgar Bar Maanu, potomek poprzedniego i ostatni z Abgarów. Panował około r. 200 po Chr., był chrześcjaninem i przyjacielem Bardezanesa, sławnego późniéj gnostyka (Euzebii, Chronic. ad Olimp. 149, 1 i Epiphan. Haer. 56. c. 1.). Że jednak nie popadł on w herezję, przekonywa pochlebna o nim wzmianka Epifanjusza. Euzebjusz nawet nazywa go mężem świętym. Znajdują się monety, na których ten Abgar kazał odciskać znak krzyża. Zakazał on swoim poddanym dawać się kaleczyć na eunuchów królowéj Ops (Rhea). Za jego czasów zawalił się kościół w Edessie i zabił wielu ludzi (Bayer, Hist. Osrohena. Petrop. 1743. p. 170) R. 216 Karakalla złożył Abgara z tronu, a Edessa zamieniona na kolonię rzymską.
