Encyklopedja Kościelna/Absolucja generalna
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Absolucja generalna. Tak się nazywa udzielenie odpustu zupełnego umierającym. Absolucja ta udzielać się zwykła po przyjęciu Sakramentów: Pokuty, Eucharystji i Ostatniego namaszczenia tym, którzy mając użycie rozumu, o nie prosili, lub dali znaki żalu, lub prawdopodobnie byliby prosili, co można łatwo wnosić z życia poprzedniego; dla tego, choćby chorzy stracili użycie mowy, ulegli zupełnej nieprzytomności, lub dostali pomięszania zmysłów, należy im tę absolucję udzielić, po rozgrzeszeniu sakramentalném, ponieważ Kościół, jako dobra matka, swym dzieciom w ostatniej chwili (in articulo mortis) chce przyjść w pomoc wszelkim możebnym sposobem, otwiera im wszystkie swe skarby i błogosławieństwa. Wyłączonym zaś z Kościoła (excommunicatis), niepokutującym, umierającym w jawnym grzechu śmiertelnym, dawać jéj nie można (Rituale romanum). Daje się ona temi słowy: „Pan nasz J. Chr., Syn Boga żywego, który błogosławionemu Piotrowi, Apostołowi swemu, dał moc związywania i rozwiązywania, niechaj przez swe najłaskawsze miłosierdzie przyjmie spowiedź twoją i przywróci tobie szatę pierwszą niewinności, jaką na chrzcie otrzymałeś, a ja na mocy danej mi od Stolicy Apostolskiej władzy, odpust zupełny i odpuszczenie wszystkich grzechów tobie udzielam, w Imię Ojca etc. Przez święte ludzkiego odkupienia tajemnice, niechaj Wszechmocny Bóg odpuści tobie wszystkie tego i przyszłego życia kary, niechaj bramy rajskie otworzy i do wesela wiekuistego przywiedzie. Amen. Niech cię błogosławi Wszechmocny Bóg Ojciec, Syn i Duch Św. A.” (Rit. Rom.). R.
