Encyklopedja Kościelna/Agnieszka
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
Agnieszka święta, panna i męczenniczka, wkrótce po chwalebnej swej śmierci, jak świadczy św. Hieronim (Ep. ad Demetrium), tak powszechnie była czczoną w całym chrześcjańskim świecie, że pochwały jej brzmiały we wszystkich kościołach i we wszystkich językach. Potwierdzają toż samo: św. Ambroży, św. Augustyn, św. Damazy Papież, św. Marcin turoneński, św. Grzegorz W., oraz Wenancjusz Fortunat. Nie ma jednak prawdziwych aktów jej męczeństwa, a historja o niej, przypisywana św. Ambrożemu, nie jest jego dziełem, lubo treść jej zgadza się z tém, co o św. Agnieszce mówi tenże doktor Kościoła (Lib. de Virginibus) i Prudencjusz w swych hymnach. Z tego, co w historji św. Agnieszki znajduje się, to tylko jest rzeczą pewną, że pochodziła z wysokiego rodu, że była urodziwą, wychowaną w wierze chrześcjańskiej, w 13 roku namiętnie pokochaną przez pewnego młodego rzymianina, którym jednak wzgardziła, ślubując dziewictwo Chrystusowi. Za to, że była chrześcjanką, grożono jej śmiercią, a gdy nie ulękła się tych pogróżek, zaprowadzono ją do domu nierządnego, gdzie przez anioła obronioną została; następnie cudownie ocalona z ognia, była ściętą, zachowując do ostatniej chwili największy spokój, podczas gdy wszyscy obecni aż do łez widokiem jej śmierci męczeńskiej byli wzruszeni. Utrzymują, że śmierć św. Agnieszki przypadła r. 304. Kościół jej pamiątkę obchodzi 21 Stycz. Antyfony i responsorja o niej, znajdujące się w brewiarzu, wyjęte są z legendy przypisanej św. Ambrożemu. Kościół św. Agnieszki w Rzymie jest najciekawszym zabytkiem starożytności. W tym kościele corocznie poświęcają dwa baranki, z których wełny wyrabiają palljusze dla arcybiskupów. Ob. Ruinart Acta Martyrum i Bolland. 21 stycznia. (Schrödl) J.