Encyklopedja Kościelna/Aichspalt Piotr
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Aichspalt, albo Asspelt, Piotr, jeden z najsłynniejszych arcybiskupów mogunckich. Ur. się w Asspelt, w okolicy Trewiru, w połowie XIII w., z rodziców zupełnie biednych i własną pracą zarabiał sobie na utrzymanie i na środki kształcenia się: poświęcił się medycynie, a zostawszy doktorem, był nadwornym lekarzom hrabiego luxemburgskiego, a później cesarza Rudolfa habsburgskiego. Zdolny polityk i świadomy rzeczy kościelnych, był wysłany jako poseł do Papieża. Tam udało mu się uleczyć chorego Papieża, za co w nagrodę otrzymał prelaturę w katedrze trewirskiej; lecz kapituła nie chciała go przyjąć, jako nieszlachcica: dostał więc prelaturę w Pradze i inne jeszcze urzędy. R. 1296 został biskupem bazylejskim, a r. 1305 arcyb. mogunckim. Aichspalt miał wielki wpływ na sprawy państwa: za jego to pośrednictwem Henryk VII luxemburgski doszedł do korony cesarskiej r. 1308; przez niego także syn Henryka, Jan, został królem czeskim; wziął stronę Ludwika bawarskiego, po śmierci Henryka. Dla duchowieństwa był surowym po ojcowsku i, jako biskup, był wzorem cnót wszystkich; um. w Moguncji 5 Czerw. r. 1320. X. M. G.