Encyklopedja Kościelna/Amazjasz

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom I)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1873
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Amazjasz, I. syn i następca Joasa, króla judzkiego (IV Kr. 12, 21; 14, 1. 2 Paral. 24, 27; 25, 1). Początkowo podobny był do ojca, szanował wiarę ojców, nie z całego jednakże serca, bo nie zniósł przecież wprowadzonych przez poprzednika ofiar na wyżynach. Morderców swego ojca śmiercią ukarał. Napadnięty przez Idumejczyków, prowadził z nimi pomyślną wojnę, zdobył nawet ich stolicę Petra, ale pokłonił się ich bogom i pomimo przestróg proroka, któremu pogroził biczowaniem, składał im ofiary (IV Kr. 14, 17. 2 Paral. 25, 5—16), przez co ściągnął na siebie niełaskę Bożą i powodzenia już dalej nie miał w niczém. Dumny swojém zwycięztwem nad Idumejczykami, wyzwał niebawem do walki izraelskiego króla Joasa, ale został od niego pobity pod Bet-Szemesz i do niewoli wzięty. Joas część murów Jerozolimy zniszczył, złoto, srebro i inne kosztowności świątyni i skarbu królewskiego zabrał, a nadto potomstwo królewskie, jako zakładników, do Samarji uprowadził (IV Kr. 14, 8. 2 Par. 25, 17). Amazjasz wypuszczony z niewoli, panował jeszcze lat 15. W 29 roku panowania, niechęć ku niemu w narodzie wzrosła do tego stopnia, że w Jerozolimie sprzysiężono się przeciwko niemu: uszedł tedy ze stolicy do Lachis, lecz doścignięty i zabity został. Następcą jego był Azarjasz (IV Kr. 14, 21. 2 Par. 55, 25). 2. pogański kapłan w Bethel, który, przed królem Jeroboamem II, deuuncjował proroka Amosa, chcąc sparaliżować jego posłannictwo w Bethel; ale celu swojego nie osiągnął (Amos 7, 10). (Welte).