Encyklopedja Kościelna/Amonjusz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Amonjusz, patrjarcha zakonny: przez niego to głównie życie mnichowskie zamieniło się na klasztorne. Pochodził on z bogatej rodziny egipskiej, w pierwszej jeszcze młodości postanowił prowadzić życie w ubóstwie i czystości zupełnej, i tylko żywe bardzo prośby krewnych zdołały go skłonić, po śmierci rodziców, do ożenienia się. Ale jeszcze w dzień wesela udało mu się swoją małżonkę do czystości zapalić, że postanowili żyć i w małżeństwie tylko jak brat z siostrą. Po 18 latach takiego pożycia, za zezwoleniem żony, udał się Amon na pustynię nitryjską, leżącą w niższym Egipcie, o 8 lub 9 mil na połud. od Aleksandrji, gdzie niektórzy z pustelników poczęli się kupić około niego, a jakkolwiek w oddzielnych jeszcze mieszkali pustelniach, ale w sobotę i w niedzielę zgromadzali się do wspólnego kościoła, gdzie ośmiu kapłanów sprawowało służbę Bożą. Liczba tych duchownych potomków Amona tak dalece pomnożyła się w pustyni nitryjskiej, że pod koniec V w. było ich już około 5,000. Amon był przyjacielem św. Antoniego, odwiedzali się oni niekiedy, choć oddaleni od siebie o 13 dni drogi; żona odwiedzała Amona dwa razy na rok. Umarł w 62 r. życia. Opowiadają, że Antoni o śmierci Amona dowiedział się przez nadnaturalne widzenie i że widział jego duszę wznoszącą się do nieba. Cf. Sozomenus, Hist. eccl. I, 12; Socrates, Hist. eccl. IV, 23. (Fritz).
