Encyklopedja Kościelna/Andrzej Pustelnik
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Andrzej Pustelnik (święty), polak, Suirard, Zoerardek, albo Żórawek zwany, żył ok. r. 980. Współcześnie żyjący Maurus, bp. pięcio-kościelny, pisze, że Żórawek pochodził z włoścjan, ale wielkiemi łaskami Bożemi i licznemi cnotami wielce był uzacniony. Z Polski przeszedł do Węgier i wstąpił do klasztoru Zabor, w powiecie Nitrzańskim, a oblókłszy suknię zakonną, za wiedzą opata Filipa, udał się na pustynię. Ustawicznie modlitwą i pracą zajęty, dotkliwemi umartwieniami trapił ciało. Noce prawie bezsennie przepędzał, za posłanie najczęściej cierni używając. Zwykle bardzo mało przyjmował pokarmu, a w poście wielkim, codziennie jednym tylko orzechem się posilał. Raz, udawszy się z siekierą do lasu, gdy tak surowemi postami osłabiony omdlał i prawie umarły na ziemi leżał, przez anioła na wózku do domku swego odwieziony i do życia przywrócony został. Przeczuwając bliski koniec doczesnego życia swego, prosił obecnych, aby go po śmierci z szat nie zwłóczyli, pókiby opat Filip, po którego był posłał, nie przyszedł. Woli jego stało się zadość; a gdy umarł, opat zająwszy się obmyciem ciała jego, znalazł na niém głęboko wrośnięty łańcuch mosiężny. Łańcuch ten ofiarował następnie Maurusowi, a ciało ze czcią złożył w kościele św. Emmerjana. Andrzej, jak za życia nadzwyczajnemi umartwieniami, tak po swej śmierci licznemi zasłynął cudami. Uczniem i naśladowcą jego był św. Benedykt, także polak, męczennik. Obudwóch pamiątkę obchodzą w Polsce 16 Lipca.