Encyklopedja Kościelna/Angustia loci
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Angustia loci. Pod tą nazwą znaną jest w prawie kanoniczém jedna z przyczyn prawnych do żądania i otrzymania dyspensy, dla zawarcia małżeństwa, pomimo przeszkody pokrewieństwa lub powinowactwa. Angustia loci oznacza, że obszar okolicy, w której narzeczona i jej rodzina mieszka i jest znaną, a zatém, w której mogłaby wyjść za mąż, jest dla niej tak zacieśniony, że odpowiednio swemu stanowi, wychowaniu, majątkowi, obyczajom, wiekowi i t. p. nie może znaleść męża, tylko pomiędzy swymi krewnymi lub powinowatymi. Dla otrzymania jednak, na zasadzie tej przyczyny, dyspensy, potrzeba, aby narzeczona już dawno znajdowała się w wieku do małżeństwa zdolnym i aby nikt odpowiedni dotąd się o jej rękę nie zgłosił; co w prośbie o dyspensę wyrażoném być winno. Może być nie loci ale locorum angustia, jeżeli narzeczona w jedném urodzona miejscu, mieszka w drugiém i w obudwóch znajduje się w położeniu wyżej wyrażoném; co także w prośbie o dyspensę wyrazić należy. — Nareszcie angustia loci cum clausula „etsi extra“ oznacza, że prośba o dyspensę nietylko się opiera na wyżej przytoczonych powodach, ale wzmacnia ją jeszcze i to, że narzeczona, jako mały posag mająca, po za tém miejscem (extra) męża nie dostanie. W dwóch pierwszych razach, dyspensa udzielaną bywa w stopniach dalszych, w ostatnim zaś otrzymać ją można stopniu trzecim cum attingentia secundi linji pobocznej, tak pokrewieństwa jak i powinowactwa. Cf. Knopp, Vollständiges kath. Eherecht; Stapf, Pastoralunterricht. (Eberl).
