Encyklopedja Kościelna/Anielskie siostry
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Anielskie siostry. Zakonnice, noszące tę nazwę, winny swój początek pobożnej Ludwice Torelli, hrabinie Gwastalli. Zostawszy po raz drugi wdową, w 25 roku życia, Ludwika widziała w tém przestrogę nieba, wyrzekła się rozkoszy ziemskich i dóbr tego świata, poświęciła wielki swój majątek na założenie pobożnego zgromadzenia i wspaniałego klasztoru w Medjolanie, pod nazwą Nawrócenia św. Pawła. Papież Paweł III zatwierdził to zgromadzenie, a założyciel barnabitów (ob.), Zacharjasz, wziął je pod swój kierunek, z myślą, aby siostry anielskie, w czasie missji, pracowały nad nawróceniem kobiet. Później jednakże klauzura u nich została zaprowadzoną, poprzestały więc brać udział w missjach. Ich nazwa miała im przypominać, że są obowiązane do czystości anielskiej i że mają być aniołami dusz upadłych. Pobożna hrabina Gwastalli założyła jeszcze inne zgromadzenie zakonne w Medjolanie, klasztor panien gwastaljanek, w którym 18 sierót pobierało wychowanie. Po skończeniu edukacji, mogą one zostać zakonnicami, lub też wstąpić w związki małżeńskie; w tym ostatnim razie klasztor daje im dwa tysiące złotych w posagu.
