Encyklopedja Kościelna/Artaxerxes
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Artaxerxes, hebr. Artaszaszta, imię dwóch królów perskich, w księgach Ezdrasza; w persepolitańskich napisach nazywają się oni Artakhsathra (co podług Herodota (VI, 98) znaczy wielki król, podług Lassena (Zeitsch. f. Kunde d. Morgenl. VI, 1840), pochodzi od zendskiego areta, ereta, — czczony i khsasthra, — panowanie), w języku armeńskim Artaszes, w nowoperskim Ardeszir. Dawniejszy król perski tego imienia, nazywa się u greckich pisarzy Pseudosmerdes, u Justyna (1, 9, 11) ma on nazwę Oropastes. On to, na intrygi samarytanów, zakazał żydom dalszej budowy świątyni (Ezd. 4, 7...) i po siedmiomiesięczném panowaniu, wraz z magami, którzy go na tron wynieśli, został zabity r. 522 przed Chr. — Drugi Artaszasta panował za czasów Ezdrasza, który w 7 roku jego panowania (457 przed Chr.) wrócił z niewoli babilońskiej (Ezd. 7, 1...). W 20 roku panowania tegoż A., Nechemjasz był postawiony rządcą Judei (2 Ez. 2, 1). Ten Artaszasta jest to król perski, nazwany przez Greków Artaxerxesem, z przydomkiem Longimanus, który od 464—425 przed Chr. panował.