Encyklopedja Kościelna/Arymatea
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Arymatea, miejsce urodzenia Józefa, członka sanchedrynu, za którego staraniem Chrystus Pan był pochowany (Mat. 27, 24. Mar. 15, 53. Jan. 19, 38). Nazwisko tego miejsca powstało bezwątpienia z wyrazu Rama (wyżyna) i dla tego często brane za Ramę Benjamina, nieopodal Gibea, a od innych za Ramę Samuela. Inni Ramę Samuela i Ramę Gibea mają za jedno z Arymateą; inni jeszcze, ostatniego miejsca szukają w pobliżu Diospolis (Lyddy), i ci mają za sobą św. Hier., który w Epitaph. Paulae mówi: et Lyddam versam in Diospolim Dorcadis atque Aeneae resurectione ac sanitate inclytam. Haud procul ab ea Arimathiam (sc. vidit) viculum Joseph, qui Dominum sepelivit. Tym sposobem Arymatea byłaby to Rama niedaleko Lyddy, później Ramla (piasek) zwane, na równinie Saron, pięć mil od Jerozolimy odległa. Początkowo należała do Samarytan; dopiero za Jonathana Machabeusza została miastem judzkiém (I. Mach. 11, 28—34); dla tego św. Łukasz nazywa je miastem izraelskiém (Łuk. 23, 50). Na początku wojny krzyżowej zajęte zostało przez chrześcjan, razem z Lyddą, i obsadzono tam biskupa. Filip, książę burgundzki, wystawił tam ufortyfikowany klasztor franciszkański. Templarjusze zbudowali kościół pod tytułem 40 Męczenników (teraz meczet). Ramlę zamieszkuje dziś 800 greków, a 2,000 mahometan. (Welte).