Encyklopedja Kościelna/Azael
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Azael, hebr Hazaël. 1. Następca Benadada II (ob.), kr. Syrji damasc., prowadził wojnę z Joramem, kr. izr. (IV R. 8, 28. 29. II Par. 22, 5), ok. r. 883 przed Chr., i z jego następcą Jehu, któremu zabrał całą ziemię na wschód Jordanu (IV R. 10, 32. 33). Zwycięzca okrutnie się obszedł ze zwyciężonymi (Amos 1, 3. IV R. 13, 4. 7). A że w pierwszej wyprawie Ochozjasz, kr. judz., pomagał Joramowi (IV R. 8, 28), A. zwrócił się przeciw Jerozolimie (za Joasa, syna Ochozjazowego), od której, dopiero po otrzymaniu hojnego haraczu, odstąpił (IV R. 12, 17. 18). Królestwu zaś Izraelskiemu przez całe panowanie Jehu, Joachaza i Joasa nie dał spokoju (IV R. 13, 3. 10. 22). Następcą jego był Benadad III (ob.). Salmanassar III, kr. assyr., na klinopismowych pomnikach chwali się, że pobił Azaëla, k. syryj., zabrawszy mu 1120 wozów wojennych i 460 jeźdców; — 2. hebr. Asahel, syn Sarwji, siostry Dawida, brat Joaba (II R. 2, 18. 22. I Par. 2, 16), jeden z trzydziestu najwaleczniejszych, stanowiących przyboczną straż Dawida (II R. 23, 24). Podczas walki stronnictwa Dawidowego z następcą Saula, Izbozethem, A. zapędziwszy się w pogoni za wodzem Izbozethowym, Abnerem, przez tegoż zabity został (II R. 2, 12—23); — 3. Lewita, którego wraz z innymi wysłał kr. Jozafat do wsi i miast pokol. Judy, aby nauczali zakonu Pańskiego, II Par. 17, 7—9. — 4. Jeden z urzędników króla Ezechjasza (II Par. 31, 13). X. W. K.