Encyklopedja Kościelna/Balbina
|następny=Encyklopedja Kościelna/Balbinus}} |strona indeksu=Encyklopedia kościelna (tom I) |inne= |wikipedia= }}
| <<< Dane tekstu | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
Balbina (święta), dziewica rzymska, wraz ze swym ojcem Kwirynem i całym domem, została nawrócona do wiary świętej przez Aleksandra I Papieża. Uleczył ją z wielkiej narośli na gardle (struma) ten Papież, przyłożywszy do szyi łańcuchy (bojas), któremi wówczas był skowany w więzieniu. Później odkryła ona łańcuchy, w które św. Piotr był okuty. Kwirynus poniósł męczeństwo. Kościół od najdawniejszych czasów czci świętą Balbinę 31 Marca. Cf. Bollandystów, d. 31 Martii, i 30 Martii o św. Kwirynie, także art. św. Piotr w okowach. Kilka innych panien i męczenniczek nosiło imię Balbina. Na obrazach malują tę świętą już to z łańcuchem w ręku, już jako przyjmującą Chrzest od Papieża, już też z aniołem, trzymającym przed nią gorejącą pochodnię, odpowiednio do widzenia, jakie miała zaraz po cudowném wyzdrowieniu.
