Encyklopedja Kościelna/Basiliscus
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Basiliscus, cesarz bizantyński. Następcami cesarza Marcjana (um. 457 r.) byli: Leon I, II i ojciec ostatniego Zenon Izauryjczyk, mąż Arjadny, córki Leona I. Zenona zrzucił z tronu Basiliscus, brat Veriny, żony Leona I, przez nią wyniesiony na dowódcę wojsk. Zasiadłszy na stolicy cesarskiej, wydał, za namową swej żony Zenonis, sprzyjającej Eutychesowi, dekret przeciwko uchwałom synodu chalcedońskiego (451); patrjarsze zaś Akacjuszowi zalecił zwołanie nowego synodu, dla uświęcenia owego dekretu. Nim wszakże Basiliscus zdołał zamiary owe w sprawach religijnych przeprowadzić, nastąpił rokosz wojska na korzyść Zenona, który się ukrywał w Izaurji, i Basiliscus zmuszony był szukać schronienia w jednym z kościołów stolicy, gdzie, nie wiadomo, czy z głodu, czy też pod ciosami zabójców, życie stracił. Za jego dwuletnich rządów nastąpił w Konstantynopolu wielki pożar, w którym spłonęły: bibljoteka, 120,000 tomów zawierająca, i trzy arcydzieła starożytnej rzeźby: Juno z Samos, Minerwa z Lindos i Wenus z Knidos. (Hoefler). J. N.
