Encyklopedja Kościelna/Betulja
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Betulja (Bethulia), 70 Βετουλούα (Betulua), mała twierdza w Palestynie, pamiętna oblężeniem i bohaterstwem Judyty (ob.), której historję osobna księga (Judith) opisuje. Z różnych miejsc tej książki widać, że B. leżała u wejścia do równiny Ezdrelon (ob. Jezrahel) około Dothain (ob. ten art. g. 4, 6. V. 4, 5) [1], na wzgórzu (g. 6, 8. V. 6, 10); nadto Holofernes, idąc od Jerycha, musiał przebyć góry, będące na przeciw Betulji (g. 7, 1. V. 7, 3). Przebywszy te góry, stanął w dolinie nad źródłem i roztoczył obóz od Belmaim (Vulg. Belma) do Dothain (g. 7, 3. 12). Według Wulgaty (7, l), Holofernes, po przebyciu gór otaczających Betulję, nie stanął od razu nad źródłem, lecz dopiero później, gdy je spostrzegł przy odbywaniu rekonesansu (V. 7, 6). Że zaś to źródło płynęło od południa do miasta (ib.), a w naszych czasach na północnym stoku góry Gelboe odszukane ruiny (Beit-Ilua v. Beit-Ilfa) mają również obok siebie płynące źródło Ain-beit-Ilua, przeto można twierdzić, że Beit-Ilua jest zabytkiem Betulji. Cf. Ritter, Erdkunde, XV 423. Dawniejsi podróżni mniemali, że na miejscu Betulji stoi dzisiejsza wioska Sanur, o 2 mile na północ od Sichem, albo na północ jeziora Merom, gdzie dziś Hulieh. X. W. K.
- ↑ Ponieważ tekst Wulgaty w Judith różni się znacznie od greckiego; przeto w cytacjach dodajemy g. (tekst grecki) i V (tekst Wulgaty).