Encyklopedja Kościelna/Bielski Jan
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Bielski Jan, ur. 8 Marca 1714 r., wstąpił do zakonu jezuitów 1730. Skończywszy teologję w Rawie, uczył humaniorów i był kaznodzieją postnym, aż do śmierci zaszłej w Poznaniu d. 10 Grudnia 1768. Janocki nazywa go odnowicielem czystej łaciny w Polsce, a Tromler (De Polonis latine doctis) twierdzi, że był mężem wiadomości wielkich i wymownym. Pisma jego: 1) Pro institutione grammatica Em. Alvari, mowa na rozpoczęcie roku szkolnego w Kaliszu miana 1746; 2) Pro scholis publicis, mowa na rozpoczęcie roku szkolnego, w szkole Karnkowskiego, Poznań 1747. 3) Zayfadyn król Ormuzu, tragedja, na powitanie, przez młodzież szkół katolickich, jenerała wielkopolskiego Wład. Szołdrskiego, 1747 Kalisz, toż samo w Lublinie 1750; 4) Tytus Japończyk, tragedja wierszem nierymowanym, Poznań 1750; 5) Apolonjusz, chrystusów rycerz... tragedja, Poznań 1755; 6) Panegyricus in laudem S. Stanislai Kostka, 1756; 7) Ćwiczenia krasomóstwa prawnego, przez młódź krasomówską collegii poznańskiego wyprawionego staraniem ks. J. Bielskiego, Poznań 1757—58; 8) Pochwała pogrzebna Jakóba Działyńskiego, Poznań 1757; 9) Widok królestwa Polskiego ze wszystkiemi województwami... jako też monarchów, tychże y Monarchiń prawami, Rzeczypospolitej stanami y tychże stanów urzędami y uroczystościami Seymów y seymików, Senatu, Rady, Związków, Okazywań, Pospolitego Ruszenia, Sądów, Skarbu, wojsk w pokoju y wojnie zabawami, w krótkim zgoła y rzeczywistym duchownego y świeckiego rządu, opisie rodowitym oyczystym językiem szkolnej polskiey Młodzi wystawiony, Poznań 1763 2 t. in 8-o; druga ed. 1765 w 3 t. Gdy zaś to dzieło Jędrzej Lepiewicz i Chrystjan Jungling zaczepili imieniem akademji krak., zamojskiej i poznańskiej, w dziele Manifestacja etc., wydał w odpowiedzi; 10) Objaśnienie widoku historycznego. Nadto pozostawił jeszcze: 11) Żywot Stanisława Karnkowskiego; 12) Mowę żałobną, mianą 1766 r. w czasie nabożeńswa w Poznaniu, za duszę zmarłego Stanisława I, kr. polsk.; 13) Kazanie na pogrzebie Józefa hr. Lipskiego, i 14) Alexy, cesarz wschodni, tragedja, czyli miłości prawdziwej i wierności śliczny dowód, na dniu ślubnego związku z drukarni na światło publiczne wydana, w Pozn. 1774 (przypisana Teodorowi hr. Koźmińskiemu i Joannie hr. Działyńskiej). Cf. Brown, Bibl. pisarzy assyst. polsk. N.
