Encyklopedja Kościelna/Blezylla święta
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Blezylla święta (22 Stycz.), najstarsza córka świętej Pauli, pochodzącej z rodziny rzymskiej, należy do liczby tych wyższych niewiast, które na początku V w. prowadziły życie zakonne w Betleem, pod kierunkiem św. Hieronima, i wielką część swego mienia poświęcały na zakładanie nowych klasztorów w Ziemi Świętej. Po 6 miesiącach pożycia małżeńskiego, mając lat 20, Blezylla została wdową i wraz z matką udała się do Palestyny, gdzie rozpoczęła bardzo surowy żywot i w cztery miesiące potém umarła. Św. Hieronim w 19 i 22 swym Liście wielkie tej świętej oddaje pochwały. Pisze o niej: „Kto ją po grecku mówiącą słyszał, rozumiał, iż nic po łacinie nie umiała; gdy zaś łacińskie słowa w jej ustach brzmiały, nic w mowie obcego znać nie było. A to; co w owym Orygenesie podziwiała Grecja, nie mówię w kilku miesiącach, ale w dniach kilku trudności języka hebrajskiego tak zwyciężyła, iż w czytaniu Psałterza i śpiewaniu matce swej prawie wyrównała. Pokorne i nędzne jej odzienie nie ukazywało, jako u drugich, nadętego serca, ale się wewnątrz poniżywszy, w niczém się od sług swych nie wyróżniała. Po tém ją tylko poznać można było, że się skromniej i prościej od innych ubierała.“ J.
