Encyklopedja Kościelna/Bonifacy III
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Bonifacy III, rzymianin, djakon kościoła rzymskiego, a roku 603 poseł Grzegorza W. do cesarza Fokasa w Konstpolu, nastąpił po Sabinjanie († 22 Lutego 606), 19 Lutego 607 r. Zaraz po objęciu pontyfikatu zebrał synod z 72 biskupów, na którym surowo zakazane zostały wszelkie agitacje wyborcze za życia Papieża lub biskupa i podczas pierwszych trzech dni po śmierci jednego lub drugiego. Na jego żądanie, przychylny mu osobiście cesarz Fokas odmówił bpowi konstplskiemu tytułu ekumenicznego patrjarchy, jaki sobie Jan Jejunator i Cyrjak pierwsi przyznali; tak tylko bowiem rozumieć można opowiadanie Anastazjusza (ed. Vat. 1718, l. 117) „że Fokas ogłosił kościół rzymski za głowę wszystkich kościołów, ponieważ kościół konstplski nazywa się pierwszym między wszystkiemi kościołami.“ Faustus, towarzysz św. Maura, owego doskonałego ucznia św. Benedykta, napisał r. 607 żywot tego świętego i złożył Papieżowi do zatwierdzenia. B. III um. 10 List. 607 r., następcą jego był Bonifacy IV.
