Encyklopedja Kościelna/Bruno z Arezzo
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Bruno, właściwiej Brunus, v. Bruni, Leonard z Arezzo (Aretinus), ur. 1369, był (od 1404) sekret. Innocentego VII Pap.; z Janem XXIII jeździł na sobór konstancyeński, a po powrocie ztamtąd był kanclerzem rzplitej Florenckiej i um. we Florencji 1444 r. Napisał: 1) po włosku historję tejże rzeczypospolitej (Historia Fiorentina, v. Historia del popolo Fiorentino), przełożoną na łacin. przez Sykstusa Brunona (Historiar. Florentinar. libri XII, Argentor. 1610), do r. 1404 doprowadzoną.2) De bello italico adversus Gothos gesto ll. IV. przerobione z Prokopa. 3) Rerum in Italia suo tempore gestarum commentarius, v. Libellus de suis temporibus (1378—1440). ap. Muratori, Scriptores rer. ital. p. XIX. 4) Epistolarum libri VIII (Brixiae) 1472; ed. Mehus (Florent. 1741, z wiadomością o życiu autora), i p. t. Epistolarum familiarum libri VI(Lovanii 1483), ed. Fabricius Hambur. 1724. Z wielu przekładów jego wspomnimy tylko o Vita S. Antonii e graeco versa, ed. Basileae 1540, 8-0. Cf. Fabricii, Bibl. hist. med. aevi, Florent. 1858 I 270... Archivio storico italiano, nowa serja V 1 s. 29.. i V, 2. s. 3.. X. W. K.