Encyklopedja Kościelna/Brygida święta panna
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Brygida (Brigida) święta, panna (1 Lut.), ur. w Irlandji. Nazywa się Szkocką, bo Irlandja u dawnych pisarzów nosiła nazwę starej Szkocji. Brygida była córką Duptachusa (v. Duptacus) z rodu królów szkockich i z matki niewolnicy. W 14 roku urządziła sobie jaskinię pod wielkim dębem (później nazwana Kill-Dara, cela pod dębem, monasterium Kildariense). Zbierające się do niej dziewice połączyła w stowarzyszenie, które dało początek wielu klasztorom. Wizytując jeden z takich klasztorów, umarła 523 r. w 70 roku życia. Roku 1185 znaleziono jej ciało w Down-Patrick i tam w katedrze je złożono. Za Henryka VIII grób jej został zburzony. Głowa jej znajduje się obecnie w Lizbonie, w kościele jezuickim. — Na obrazach malują przy niej gęsi lub kaczki, ponieważ te do niej przyszły, gdy żyła samotnie w swej jaskini. Dają jej też nad głową płomyk ognisty, jaki widziany był nad nią jeszcze w jej dziecięctwie. Jest patronką Irlandji i Polski. Oprócz dawniejszego żywotu św. B., bezimiennie, w dwóch księgach opisanego (ap. Surium, De prob. SS. vitis 1 Febr.; ap. Bollandist., Acta ss. 1 Febr.), i drugiego, którego autorem ma być Ultan mac Concubar, bp z Irlandji († 662 r., ob. tamże i ap. Colgan, Acta ss. vet. et mąj. Scotiae, t. II Acta triadis thaumaturgae), mamy jeszcze wierszem elegijnym napisane: Vita S. Brigidae, przez zakonnika, imieniem Chilienus, żyjącego ok. r. 740 (ap. Colgan i Bolland. opp. cc.); drugi żywot prozą przez Wawrzyńca, przeora z Dunelm († 1154); inne ob. także w dziełach Colgana i Bollandystów; ap. Messingham, Florilegium, i ap. Migne, Patrol, lat. t. 72 kol. 777.
