Encyklopedja Kościelna/Brzostowski Konstanty
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Brzostowski Konstanty Kazimierz, herbu Strzemię, bp wileński, ur. 1644, syn Cyprjana Pawła, wojewody trockiego. R. 1661 został kanonikiem wileńskim, mając dopiero mniejsze święcenia. R. 1665—68 był w Rzymie na naukach w kollegjum klementyńskiém i tam wyświęcony na kapłana. Po powrocie został r. 1681 sekretarzem wielkim litewskim i dziekanem kapituły wileńskiej, potém pisarzem w. litewskim, a w r. 1684 biskupem smoleńskim, za poparciem Sapiehów. R. 1687 przeniesiony na biskupstwo wileńskie, objął je 10 Paźd. 1688. Pobożny i gorliwy stróż praw kościelnych oburzył na siebie szlachtę sprawą Kazimierza Łyszczyńskiego (ob.), a potężny na Litwie ród Sapiehów tém, że napomniał surowo hetmana za kwaterunek i gwałty, jakich się jego żołnierze w dobrach kościelnych dopuścili. Doszło do tego, że 18 Kwiet. 1694 biskup wyklął hetmana. Kościoły zakonne, gdzie przypuszczano hetmana do uczestnictwa wiernych, pozamykał, a przeciwko wyrokowi prymasa Radziejowskiego, uchylającego klątwę, zaapelował do Rzymu. Sprawa wytoczyła się na sejm 1695 r. i wywołała wiele broszur polskich i łacińskich, z których najgłośniejsze Chochłowskiego: De episcopo litigioso. Biskup wygrał u nuncjusza Santa Crozze i w Rzymie. R. 1717 odbył w Wilnie synod djecezjalny (3—5 Lut.). Porobił wiele fundacji. W Trynopolu nad Wilją osadził trynitarzy 1692 r. Sprowadził do Wilna wizytki, pomnożył fundusz dominikanów w Kalwarji, dźwigał i upiększał kościoły, koronował obraz Naj. Panny w Trokach. Innocenty XII, Papież, mianował go hrabią, a Klemens XI prałatem domowym i asystentem tronu papiezkiego. Um. w Dąbrownie 24 Paźd. 1722 r. Zostawił w druku: l) Epistola pastoralis, 1710 r.; 2) Zebranie z listów papieskich, które bullas zowią, z koncyliów i z wyroków, odpowiedzi i różnych praw kościelnych, dla nauki wielebnych panien zakonnych do druku podane, Wilno 1710; 3) Homilia, albo kazanie przy publ. akcie uroczystości kanonizacji Piusa V Papieża, Wilno 1713. Cf. Sylwester Rodkiewicz, Opus miserentis Dei, sive hist. de origine, meritis et sanctitate Const. Casim. Brzost. eppi etc., 1699; Osiński, Żywoty biskupów wileńskich, II 181.
