Encyklopedja Kościelna/Burzyński Adam Prosper
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Burzyński Adam Prosper, bp sandomierski, poprzednio reformat. R. 1790, na kongregacji małopolskiej w Gliwicach, otrzymał pozwolenie udania się na missję do krajów niewiernych. W Azji, a później w Egipcie przez 20 lat pracowicie dzieło apostolskie sprawował. W czasie wyprawy napoleońskiej zaznajomił się z jenerałem Zajączkiem, późniejszym namiestnikiem w królestwie Polskiém, co przyczyniło się później, po powrocie (1815 r.) do kraju, do wyniesienia go (5 Paźdź. 1819 r.) na biskupa nowo utworzonej djecezji sandomierskiej. Wyświęcony w Warszawie 19 Marca 1820 r. przez Stefana Hołowczyca, arcybpa warszaw., po przybyciu do Sandomierza odbył ingres do katedry 26 Maja t. r. Po objęciu rządów djecezji, B. żył jak zakonnik. Surowy dla siebie, był surowym i dla drugich, osobliwie dla niedbałych, ale przytém miłosiernym dla nieszczęśliwych. Każdy biedny i cierpiący znalazł u niego pomoc. Kościół katedralny w Sandomierzu, tak zewnątrz jako i wewnątrz, kazał odnowić i pobielić, na co wyłożył ok. 60,000 złp, chociaż to odnowienie nieumiejętne szkodę temu kościołowi zrządziło. Nasiekiwano bowiem kilkowiekową cegłę, która nigdy bieloną nie była, co naturalnie jej moc osłabić musiało. Gorliwy i pobożny ten biskup umarł 9 Września 1830 roku. X. M. B.