Encyklopedja Kościelna/Bus Cezar
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Bus Cezar, założyciel kongregacji kapłanów nauki chrześcjańskiej (doktrynarjuszów, pères doctrinaires) we Francji, która przetrwała aż do czasów wielkiej rewolucji; ur. 3 Lut. 1544 r. w Cavaillon, w hrabstwie Venaissin, z bogobojnej, familji szlacheckiej. W dojrzałych latach wstąpił do bractwa tak nazywanych czarnych braci, następnie służył w wojsku królewskiém przeciwko hugonotom. Po ukończeniu wojny, Bus poświęcił się malarstwu i poezji. Zamiarowi wstąpienia na flotę, mającą działać przeciwko Roszelli, przeszkodziła ciężka choroba. Celem odzyskania zdrowia B. udał się do Paryża, gdzie przestawanie w płochém towarzystwie niekorzystnie na jego moralność oddziałało. Po trzechletnim pobycie w stolicy B. wrócił do Cavaillon; tu umarli wkrótce potém jego ojciec i brat kanonik w Salon. Cezar odziedziczył po bracie korzystny kanonikat, lecz ciche życie na wsi i czytanie żywotów świętych sprawiły w jego usposobieniu korzystną zmianę. B. pilnie zabrał się do pracy umysłowej, a życie cnotliwe i niepospolite zdolności takie zjednały mu imię, że biskup miejscowy udzielił mu święcenia kapłańskie i mianował go kanonikiem katedralnym. Odtąd życie jego upływało na pracy około zbawienia dusz wiernych, pielęgnowaniu chorych i innych dziełach chrześcjańskiej miłości. Przy czytaniu trydenckiego katechizmu zrodziła się w sercu B. myśl założenia kongregacji kapłanów, ku szerzeniu nauki chrześcjańskiej. W 1593 B. napisał regułę stowarzyszenia, skutkiem czego z dopiero co założonej kongregacji wystąpił Romillon z kilku innymi członkami. Ciężka to była boleść dla Busa. Lecz Bogu spodobało się dotknąć sługę swego nowém i większem nieszczęściem: w 49 r. życia Bus utracił wzrok. Z trudną do opisania pokorą znosił on tę straszną próbę i nie przestawał uczyć dzieci i prostaczków prawd chrześcjańskich. Najcięższego smutku nabawiała go niemożność odprawiania Mszy św., i dla tego codziennie do Kommunji świętej przystępował. Po długich cierpieniach um. 15 Kwietnia 1607 r. Cf. PP. de Beauvais et du Mar. Vie du P. Cesar de Bus. Bus wielkie zasługi położył także w sprawie założenia klasztoru urszulinek w Tuluzie. (Fehr). J. N.
