Encyklopedja Kościelna/Carpino Jan de Plano
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Carpino (Carpini) Jan de Plano, franciszkanin, ur. we Włoszech ok. 1220, wysłany 1246 przez Pap. Innocentego IV do chana Batu, z przedstawieniem, aby poprzestał pustoszyć kraje chrześcjańskie (Rossję, Polskę i Węgry). Odważny ten zakonnik przez Kijów, wybrzeże morza Czarnego dostał się do głównej kwatery chana Batu, który go wysłał do hordy wielkiego chana Ajuka. Przybywszy do złotej hordy, otrzymał posłuchanie u w. chana i z listem od niego do Papieża tą samą drogą wrócił; został prowincjałem niemieckim, opowiadał Ewangelję w Czechach, Węgrzech, Danji i Norwegji, wśród swoich prac apostolskich umarł w wieku podeszłym. Z podróży jego dwa są sprawozdania, szersze i skrócone; znajdują się w zbiorze podróży, wydanym przez Bergeron’a, Voyages faits principalement en Asie dans le XII, XIII, XIV et XV siécles, Haga 1735 roku, 2 t. in 4-o. C. pierwszy wspomina o Janie kapłanie (ob.), legendowym królu. Pierwszy zaznajomił on Europę z krajami wschodniemi, przez które przechodził; ale jakkolwiek jest zazwyczaj wiernym opowiadaczem, jednakże nieraz rozpowiada dziwy na wiarę byle czyją; bierze też nieraz hordy koczujące za narody osiadłe i nazwy obozowisk za stare miasta. Cf. a. Benedykt z Wrocławia.